အားလုံးကို သွားလိုရာသို့ နေ့နေ့ညည မညည်းမညူ လိုက်ပို့ပေးတတ်သောကြောင့် ခေါင်းတွဲအဖြစ် နာမည်တွင်လာသော မောင်လင်းလင်း၊ လစဉ်ရသည့်လခ ပိုလျှံသည့်အပြင် မောင်များကလည်း ထောက်ပံ့သဖြင့် ငွေတိုးပေးစားရင်း အဆင်ပြေနေသူူ အပျိုကြီး မမကြင်၊ သမီးငယ်လေး ပြန်လာပြီး ဖေဖေဟူသော ခေါ်သံကို မကြာခဏ အိပ်မက်မက်တတ်သော ကိုထွေး၊ ယောက်ျားဖြစ်သူကို ချစ်သည်မှလွဲ၍ အိမ်ထောင်မှု လုံးဝနိုင်နင်းခြင်းမရှိသော်လည်း သီချင်းဆိုကောင်း၍ မြန်မာ့အသံတွင် ဓာတ်ပြားရထားသူ ချိုချိုအေး၊ ဘယ်လိုအခက်အခဲကြုံကြုံ စိတ်ညစ်စရာကို ကြာရှည် ထွေးပိုက်မထားတတ်သော ဦးအောင်၊ တစ်ဦးတည်းသောသားလေး၏ မျက်စိရောဂါအတွက် အစိုးရိမ်ကြီးနေရရှာသူ ဂန္ဒီ၊ ဘဝပေးအခြေအနေအရ ဂစ်တာတစ်လက်ဖြင့် ခရစ္စယာန်အိမ်များတွင် ဘုရားပေးသည့်အသံဖြင့် ဘုရားလိုက်ရှိခိုးပေးသူ ဖိုးကျော်၊ ချစ်သူ၏ စွန့်ပစ်ခြင်းကို ခံရချိန်တွင် သမီးငယ်လေးတစ်ယောက်သာ အဖတ်တင်ခဲ့ရသူ အယ်နီတာ၊ ကလေး တစ်ယောက် မွေးတိုင်း တစ်ခါငိုတတ်သူ မညိုစိမ့်၊ ရသည့်လခနှှင့် မလောက်ငသဖြင့် သားအကြီးဆုံးကို ကျောင်းထွက်ခိုင်းရသူ ကိုကံဦး အစရှိသည့် ဇာတ်ကောင်များဖြင့် ရေးဖွဲ့ထားကာ စက္ကုအာရုံ ရာသက်ပန်ဆုံးရှုံးထားရသော လူတစ်စု လယ်ကွင်းသာသာ မြို့သစ်ထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့အခြေချနေထိုင်ရပုံကို ရင်နင့်ဖွယ်ရာ ရေးဖွ့ဲထားသော နုနုရည်အင်းဝ၏ ထင်ရှားသော လက်ရာမွန် ဘဝသရုပ်ဖော်ဝတ္ထုဖြစ်သည်။