BOOK DETAILS
မိန်းခလေးတစ်ယောက်ဟာ ကိုယ်ခန္ဓာအချိုးအဆစ်ကျ သိပ်လှပီး စွဲဆောင်မှုကောင်းလွန်းပြန်ရင်လည်း မကောင်းလှဘူး။
အကျင့်စာရိတ္တတွေပျက်ပြားနေတဲ့ အရာရှိတွေအုပ်ချုပ်တဲ့ တိုင်းပြည်မှမပျက်စီးရင် ဘယ်တိုင်းပြည်များပျက်စီးဦးမလဲ။
အိမ်ထောင်ပြုချင်လို့ချစ်တာနဲ့
ချစ်လို့အိမ်ထောင်ပြုတာ
ပညာတက် ဥစ္စာပေါ ရုပ်ချော ဂုဏ်သရေရှိလူကြီးလူကောင်းတွေက ဘာဖြစ်လို့ အောက်တန်းကျတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက လက်မခံသည့် ဖောက်ပြန်ခြင်းမျိုးတွေပြုနေကြတာလဲ?
ကိုသက်ထွန်း နဲ့ မမ အိမ်ထောင်ရေးသက်တမ်းတလျောက်မှာ မမဟာ ဟတ်ဟတ်ပတ်ပတ်မပျော်ခဲ့ရရင်တောင်မှ စိတ်တော့ဆင်းရဲခဲ့ရမယ်မထင်ဘူး။
ကိုသက်ဆွေကရော မမကို တကယ်ချစ်ရဲ့လား? သူ့ရဲ့ဆန္ဒ ရမ္မက်အတွက် မမရဲ့အချစ်ကို မရ ရအောင်သူယူခဲ့တာလား?
ကိုသက်ထွန်းနဲ့ ရှိနေချိန်မှာ မမဟာ ပတ်ဝန်းကျင် လူတွေရဲ့အားကျခြင်း ၊အထင်ကြီးခြင်း ၊ ဖူးဖူးမှုတ် ခံရခြင်းတို့ဖြင့် မင်းမူနေခဲ့ရတယ်။ ကိုသက်ဆွေရဲ့နောက် လင်ပြစ် သားပြစ်၍ လိုက်လာခဲ့ပြီးနောက်မှာတော့ ပတ်ဝန်းကျင် လူတွေရဲ့ တံတွေးခွက်မှာပတ်လက်မျောရ ၊ လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးတာခံရ ၊ လူတွေရဲ့အပယ်ခံဘဝနဲ့ နေခဲ့ကြရတယ်။ လူထဲကလူဖြစ်ပေမယ့် လူတွေရဲ့အပယ်ခံရတဲ့ဘဝဟာ အင်မတန် ဆိုးရွားလှပါတယ်။
အရာအားလုံးကိုစွန့်ပြီး ကိုသက်ဆွေနောက် လိုက်လာခဲ့ပြီးနောက် ကိုသက်ဆွေသာသူ့ဘဝ သူ့ကမ္ဘာလို မျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံချစ်လာခဲ့တယ်။ကိုသက်ဆွေသာ သူ့ဘဝထဲကထွက်သွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးတွေးမိတိုင်း သူရင်နာရတယ်။ ကိုသက်ဆွေ မန္တလေး အလုပ်ကိစ္စသွားလို့ ရက်ကြာတိုင်း သူမဟာစိတ်မချဖြစ်လာတယ်။အငယ်အနှောင်းတွေများရှိနေမလားလို့ သံသယတွေဝင်လာတယ်။တစ်ခါတစ်ရံ မန္တလေးမှာရက်ကြာနေရင် သမီးအသည်းအသန်နေမကောင်းဖြစ်နေပီဟု စာပို့၍လိမ်ခေါ်တာများပင်ရှိခဲ့သည်။ ကိုသက်ဆွေကလည်း သူ့ရာထူး အာဏာ သူ့သိက္ခာတွေအကုန် စွန့်ပြီး မမကိုပေါင်းသင်းခဲ့တာတောင် သူ့အပေါ် (အချစ်ပိုပြီး) သံသယ ဝင်နေတာကို ရင်ထဲမကျေမနပ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကိုယ်စီ သံသယတွေနဲ့ ဆက်ဆံရေးဟာ အေးခဲလာခဲ့သည်။ တစ်ယောက်တစ်ခွန်းစကားများ ရန်ဖြစ်ပြီးတဲ့နောက် ကိုသက်ဆွေဟာ သူ့အမေကို ပြင်ဦးလွင်ကိုလိုက်ပို့မည်၊ ရက်အကန့်အသက် ဘယ်လောက်ကြာမည် မသိနိုင်ကြောင်းကို မမအတွက်စာထားခဲ့သည်။ ကိုသက်ဆွေဟာ မမကိုထားခဲ့ပြီး အခြားတစ်ယောက်စီကိုထွက်သွားခဲ့လေပြီ ဟု မမဟာသံသယတွေနဲ့ပူလောင်နေခဲ့ရတယ်။ နာရီနှင့်အမျှ မိနစ်နှင့်အမျှ စက္ကန့်နှင့်အမျှ သူ့ခမျာစိတ်သောကရောက်နေရရှာသည်။
နောင်တတွေ ဗရပွနဲ့မမ။ မမဟာဦးသတ်ထွန်းကိုသတိရလာတယ်။ဦးသက်ထွန်းနဲ့သူမရဲ့သား "တူးတူး" ကိုလည်းသတိရတယ်။ တူးတူးကိုတော့အခုမှသတိသတိရသည်မဟုတ်ပါ။ မမဟာဦးသက်ဆွေနှင့်သမီးတစ်ယောက်ရခဲ့သော်ငြားလည်း ဦးသက်ထွန်းရဲ့သား တူးတူး ကိုသာအမြဲအချစ်ပိုခဲ့သည်။ ခွင့်လွှတ်ပါ ကိုကို ဆိုပြီးဦးသက်ထွန်းကိုဒူးထောက်ပြီးတောင်းပန်ချင်လာသည်။ ကိုကိုရဲ့ ခွင့်လွှတ်မှုကိုရယူချင်လာသည်။ မမဟာ လောကကြီးကိုရင်ဆိုင်ရမှာကြောက်လာတယ်။ မမဟာ တချိန်က ရထားဘူတာမှာ ရထားကြိတ်ပြီးသေတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့အဖြစ်ကို ပြန်မြင်ယောင်မိနေတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ မမဟာ သူမရဲ့ထွက်ပေါက်ကိုရှာတွေ့သွားခဲ့သည်။ တမလွန်ပါ။(တစ်ခါတစ်လေ သံသယဟာ အသက်ဝိဉာဉ်ကို နှုတ်ယူသွားတက်ပါတယ်)
သင်သာမမ နေရာမှာဆိုလျှင်. ??? သင်သာဦးသက်ဆွေ နေရာမှာဆိုလျှင် ??? ဦးသက်ထွန်းကတော့ တည်ငြိမ်တယ် ရင့်ကျက်တယ် လူကြီးဆန်တယ် ။
About Author
မြသန်းတင့်
25 Booksဦးမြသန်း ခေါ် စာရေးဆရာမြသန်းတင့်ကို အဘ ဦးပေါတင့်၊ အမိ ဒေါ်လှိုင်တို့က ပခုက္ကူခရိုင်၊ မြိုင်မြို့တွင် ၁၉၂၉ ခုနှစ်၊ မေလ ၂၃ ရက်၊ ကြာသပတေးနေ့၌ မွေးဖွားသည်။ မွေးချင်းခုနစ်ယောက်တွင် အကြီးဆုံးဖြစ်သည်။၁၉၄၉-ခုနှစ်တွင် ပထမဆုံးရေးသည့် 'ဒုက္ခသည်' ဝတ္ထုကို တာရာမဂ္ဂဇင်း (အတွဲ-၃၊ အမှတ် ၂၁)တွင် ပုံနှိပ် ဖော်ပြခြင်းခံရသည်။ ၁၉၅ဝ-ပြည့်နှစ်တွင် စာပေသည် ပြည်သူ့ အတွက်ဟူသော ကြွေးကြော်သံဖြင့် 'စာပေမဂ္ဂဇင်း'ကို ကိုသန်းတင့်၊ ဒဂုန်တာရာ၊ မောင်ကြည်လင်၊ အောင်လင်း၊ ကျော်အောင်တို့နှင့်အတူ ဦးဆောင်ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ၁၉၅၁-ခုနှစ် တွင် ဂေါ်ကီ၏ 'မာလိဖောနှင့်အခြားဝတ္ထုတိုများ'ကို ပထမဆုံး ဘာသာပြန်ဆို ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့သည်။
၁၉၅၂-ခုနှစ်တွင် ကမ္ဘာ့ငြိမ်းချမ်းရေးကွန်ဂရက် (မြန်မာနိုင်ငံ) နှင့် မြန်မာနိုင်ငံစာရေးဆရာများအသင်း အလုပ်အမှုဆောင်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး စာရေးဆရာအသင်းမှ ထုတ်ဝေသော 'စာပေမဂ္ဂဇင်း' တွင် တာဝန်ခံအယ်ဒီတာ အဖြစ်၎င်း၊ 'ပြည်တော်သစ်ဂျာနယ်'တွင် အယ်ဒီတာချုပ်အဖြစ်၎င်း၊ 'တိုးတက်ရေးသတင်းစာ'တွင် နိုင်ငံခြားရေးအယ်ဒီတာအဖြစ်၎င်း ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ထိုနှစ်မှာပင် ဂေါ်ကီ၏အတ္ထုပ္ပတ္တိ 'ဂေါ်ကီ'ကို ဒုတိယမြောက် ဘာသာပြန်လက်ရာအဖြစ် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။
၁၉၅၃-ခုနှစ်တွင် ပင်ကိုရေး လုံးချင်းဝတ္ထုအဖြစ် 'မေတ္တာအသင်္ချေ'ကို ရေးသားခဲ့သည်။၁၉၆ဝ-ပြည့်နှစ်တွင် ရေးသားသော 'နွံထဲကကြာ' ဝတ္ထုမှစ၍ ကလောင်အမည် ကိုမြသန်းမှ မြသန်းတင့်သို့ ပြောင်းခဲ့သည်။ ထိုဝတ္ထုကို စာရေးဆရာ သိန်းဖေမြင့်နှင့် ပူးတွဲရေးသား၍ ဗိုလ်တထောင်သတင်းစာတွင် အခန်းဆက် ဖော်ပြရာ နှစ်နှစ်နီးပါး ဖော်ပြခဲ့ရသည်။မြသန်းတင့်၏ထင်ရှားသော ပင်ကိုရေးဝတ္ထုများမှာ မေတ္တာအသင်္ချေ၊ လိုက်ခဲ့တော့မြနန္ဒာ၊ အမှောင်ရိပ်ဝယ်၊ ဆယ်ကြိမ်မြောက် အလည်ရောက်ခြင်း၊ နှင်းနု၊ မမ၊ နွံထဲက ကြာ၊ ထားကျွန်မလင်၊ ဓားတောင်ကိုကျော်၍ မီးပင်လယ်ကို ဖြတ်မည်၊ လေညင်းနှင့်လရောင် တို့ဖြစ်ပြီး နေထွက်သောည (ပြဇာတ်)ကိုလည်း ရေးသားခဲ့သည်။
စာပေဝေဖန်ရေးအဖြစ် 'ကျွန်တော် ဆက်၍ ရေးချင်သော ဝတ္ထုများ'နှင့် 'မြန်မာကျေးတောနေတို့၏ ကဗျာများ'၊ ခရီးသွားဆောင်းပါးအဖြစ် အရှေ့လေတိုက်သော အခါ 'ဟွန်ဒါယဉ်ကျေးမှု'၊ 'မေရီပိုဗေးနှင့်အီကွေတာညများ' တို့ကို ရေးသားခဲ့သည်။
ဘာသာပြန်လက်ရာများမှာ အထူး ထင်ရှားခဲ့ရာ နိုင်ငံရေးစာအုပ် ခြောက်အုပ်၊ အတ္ထုပ္ပတ္တိ တစ်အုပ်၊ သမိုင်း၊ ဒဿနိကဗေဒနှင့် အထွေထွေ ၁၄ အုပ်၊ ဝတ္ထု၃ဝ ကျော် ပြန်ဆိုခဲ့သည်။ ဘာသာပြန်များတွင် ပါရီကျဆုံးခန်း၊ ရွှေပြည်တော် မျှော်တိုင်းဝေး၊ ချစ်သောယွန်းခင်ခင် စသည်တို့မှာလည်း ထင်ရှားခဲ့သည်။ နိုင်ငံတကာ ကဗျာများကိုလည်း ဘာသာပြန် ရေးသားခဲ့ရာ ရာဗင်ဒြာနတ်တဂိုး၏ကဗျာများအပါအဝင် စုစု ပေါင်း ၁၄ အုပ်မျှ ထုတ်ဝေခဲ့သည်။
ဗြိတိသျှတို့ထံမှ မြန်မာနိုင်ငံလွတ်လပ်ရေးရရှိခဲ့သော ၁၉၄၈-ခုနှစ်တွင် မြသန်းတင့် သည် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်တွင် ပညာဆည်းပူးခဲ့ပြီးနောက် ဒဿနိက၊ နိုင်ငံရေးသိပ္ပံနှင့် အင်္ဂလိပ် အနုစာပေ စသော ဘာသာရပ်များဖြင့် ဘွဲ့ရရှိခဲ့ပါ သည်။ တာရာ မဂ္ဂဇင်း (အမှတ်စဉ် ၂၁ ၊ အတွဲ ၃ ၊ ၁၉၄၉) ၌ “ဒုက္ခသည်” ဟူသော သူ၏ ပထမဦးဆုံး ဝတ္ထုတိုဖြင့် မြသန်းတင့်သည် စာပေနယ်သို့ ၁၉၄၉-တွင် စတင်ဝင်ရောက် ခဲ့ပြီး သူ၏ စာရေးသက်အနှစ် ၅၀ အတွင်း ဝတ္ထုတိုနှင့် ဝတ္ထုရှည်များ၊ မှတ်တမ်းမှတ်ရာ များစွာ နှင့် ဘာသာပြန် ဆိုရေးသား မှုများကို ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ၁၉၇၃ တွင် ရေးသားခဲ့သော ဓားတောင်ကိုကျော်၍ မီးပင်လယ်ကို ဖြတ်မည် ဟူသော ဝတ္ထု သည် သူ၏ အကြီးကျယ်ဆုံး သော ပြောင်မြောက်သည့်လက်ရာဟုယူဆပြီး သူသည် “တောင်သမန် ရွှေအင်းကလေညင်းဆော်တော့” ကဲ့သို့သော သမိုင်းဆိုင်ရာ မှတ်တမ်းမှတ်ရာ များကိုပါ ရေးသားခဲ့ပါသည်။ အနောက်တိုင်း စာပေများစွာကို မြန်မာဘာသာသို့ အရေးသွက်သွက်ဖြင့် ဘာသာပြန်ဆို ရေး သားသူဖြစ်သည့်အလျောက် မြသန်းတင့်သည် စစ်နှင့်ငြိမ်းချမ်းရေး ၊ လေရူးသုန်သုန် ၊ ခန်းဆောင်နီ အိပ်မက် ကဲ့သို့သော ကမ္ဘာ့ဂန္ထဝင်စာအုပ်များနှင့်သူ၏ စာဖတ်ပရိသတ် များကို မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ သည်။
0 Reviews