မောင်ထွန်းသူ

ခရီးသွား ဆောင်းပါးများ၊ ဘာသာပြန် ဆောင်းပါးများ၊ ဝတ္ထုတိုများ အပြင် မြဝတီ မဂ္ဂဇင်း၊ ငွေတာရီ မဂ္ဂဇင်း၊ လုပ်သားပြည်သူ့ နေ့စဉ် သတင်းစာများ၌လည်း ဆောင်းပါးများ ရေးသားခဲ့သည်။ ၁၉၆၉ ခုနှစ်၌ မိခင်ဌာန ဖြစ်သည့် လူမှုဝန်ထမ်းဌာနတွင် တိုင်းလူမှုဝန်ထမ်း ဦးစီးမှူးအဖြစ် ပြန်လည် ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ ၁၉၇၅ ခုနှစ်တွင် ကုလသမဂ္ဂ လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ပညာသင်ဆု (United Nation Human Rights Fellowship Award, 1974) ရရှိရာ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုသို့ သွားရောက်၍ လူမှုသိပ္ပံ ပညာရပ်ဆိုင်ရာ သင်တန်းများ တက်ရောက်ခဲ့သည်။ ၁၉၈၃ ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံ့ဝန်ထမ်း ဘဝမှ အငြိမ်းစားယူသည်။

၁၉၈ဝ ပြည့်နှစ်တွင် စာပေဗိမာန်ထုတ် 'တောင်ပံမဲ့သည့် ငှက်ငယ်များ' ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ် စာအုပ်နှင့် ၁၉၈၃ ခုနှစ်အတွက် အမျိုးသား စာပေဆု ချီးမြှင့်ရာတွင် ဘာသာပြန် ရသစာပေဆု ရရှိသည့် 'ရဲတိုက်' စာအုပ်တို့သည် မောင်ထွန်းသူ ပထမဆုံး ရေးသားသည့် ပင်ကိုယ်ရေး လုံးချင်းဝတ္ထုနှင့် မြန်မာဘာသာပြန် လုံးချင်းဝတ္ထုတို့ ဖြစ်သည်။

မောင်ထွန်းသူသည် စာပေဝါသနာ ပါသည့်အလျောက် နိုင်ငံခြားဝတ္ထုများကို ရွေးချယ်၍ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆို ရေးသားခဲ့သည်။ မောင်ထွန်းသူ ရေးသား ထုတ်ဝေခဲ့သည့် တက်စ်၊ အကျဉ်းစံ၊ သံမဏိ ကြက်ခြေ၊ တို့ပိုင်တဲ့မြေ၊ တို့ဘဝ တို့ကမ္ဘာ၊ စိမ်းရက်လေအား၊ ဇာစ်မြစ်၊ နှစ်လောက၊ သစ္စာရှင်၊ ဆိုင်ဂုံ၊ နောက်ဆုံးမြေ၊ ရမ္မက်မီး စသည့် ဘာသာပြန်ဝတ္ထုများ ထင်ရှားခဲ့လေသည်။

ဘာသာပြန် စာရေးဆရာမောင်ထွန်းသူသည် ဘာသာပြန်ဝတ္ထုစာအုပ်ပေါင်း ခုနစ်ဆယ်ကျော်ကို ရေးသားထုတ်ဝေခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ၁၉၈၃ ခုနှစ်၌ အစိုးရ ဝန်ထမ်းဘဝမှ အငြိမ်းစား ယူခဲ့ပြီးနောက် စာပေလောကအတွင်း ဝင်ရောက်ကျင်လည်ခဲ့သည့် မောင်ထွန်းသူကား ယနေ့အချိန်အထိ ဘာသာပြန် စာအုပ်များ ဆက်လက် ရေးသား ထုတ်ဝေလျက် ရှိသည်။